Bir yol,
İlerde
Duran kalemlerin en kömürleşmiş yerinde
Yürek yangınlarının kıvılcımlara vurduğu
Kalemlerin kıvılcımlara yoldaş olduğu
Bir beldede
Namütenahi deryaların dilinde
Ki dalgalanan yollardır onlar da en nihayetinde
Yontarsın aklının ucunu
Bilersin gönlünün aşktan körelmiş yanını
Düşersin yola
Serinde
Akşamın âşık sazını titreten meltemli vaktinde
Gidersin
Sus pus olup dillerin
Ellerin dile dönerken
Gidersin yolda
Götürür elbet seni
Bilmediğin diyarlara
Zihninde
Birkaç sayfa kâğıdın anlamları yüklüyse
Bilirsin, yol dediğin
Ol demiştir bir kere
Yüreğinde görürsün izlerini
Deminde
Bir damla çayın
Bulursun anlamını
Hayatın ve yaşamanın
Olmuşsundur artık bir kere
Yol dediğin
Yerindir senin
Ta en derinde